Weer niet maar toch!

  Het is vandaag 3 september. Na een lange mooie zomer zat ik vanmorgen voor de zoveelste keer te wachten op Da Silva.Hij beloofde enkele maanden geleden dat ik op 3 september de eerste zou zijn waar hij zou beginnen.Bellen (8x),inspreken en mailen maar ho maar geen contact.Ik kijk morgen wel wat er gebeurd Na mijn laatste bericht is er veel gebeurd.Een dag nadat duidelijk was dat Da Silva pas in septemer (?) zou beginnen zijn Wilma en ik snel naar huis gegaan omdat het met moeder slecht ging. Hoe slecht bleek enkele dagen later want op zondagmorgen    juli is ze overleden.Eigenlijk toch nog onverwachts maar wel in alle rust.Het kaarsje was op. Na de begrafenis en het afwerken van de noodzakelijke zaken zijn we weer teruggegaan voor nog een weekje Frankrijk.Roxanne en Willem met Lise maakte van onze laatste vakantieweek een feestje We zijn daarna weer teruggegaan naar Drunen.Wilma om de warming up te doen voor het werk en ik om me voor te bereiden op de verbouwing en de voortzetting van mijn tocht. Hoe wat en wanneer precies hangt nu even af van Da Silva. Ik hoop dat de vertraging tijdelijk is maar ik heb er een zwaar hoofd in. Ik ga nu de voorbereiding doen om snel te vertrekken naar Santiago. Ik trek nu m'n eigen plan.Heb net lekker gegeten uit eigen tuin en heb een prachtige klus aangepakt en half afgewerkt.Morgen de rest. Je hoort van mij